Die Weiber von Gleiwitz
Ihr wisst ja, wohl, wo Gleiwitz liegt,
Wo ritterliche Frauen
Einst brav und tapfer obgesiegt
Ohn` alle Furcht und Grauen?
Das St�dtschen Weinsberg nicht allein,
Auch Gleiwitz soll gepriesen sein.
Wer kennt nicht wohl den Schreckenskrieg
Von drei�ig langen Jahren?
In diesem rettete ein Sieg
Stadt Gleiwitz aus Gefahren,
Ein Sieg, erk�mpft durch Weiberlist,
Die gr��er als des Satans ist.
Die Schweden r�ckten tapfer an,
Zu st�rmen W�ll` und Mauern,
Und denken so in ihrem Wahn:
Es kann nicht lange dauern.
Doch – pl�tz�ich flieg an ihren Kopf,
Mit Hirsen hei�gef�llt, ein Topf.
So flog, der hei�e Hirsebrei
Auf sie von allen Seiten;
Er brannte �rger sie als Blei,
Sie h�rten auf zu streiten;
Sie zogen eilends sich zur�ck:
Gelungen war das Wagest�ck.
So sah durch Weiberheldenmut
Das St�dtschen sich geborgen;
Erhalten wurde Hab` und Gut,
Verschleucht war Gram und Sorgen;
Denn durch den hei�en Hirsebrei
Sah Gleiwitz sich nun wieder frei.
Martin Opitz
Je ale tako teoria (eli prawdziwo, pieron to wiy), co tyn konsek faktycznie
niy Martin Opitz ino jakis inkszy Opitz ze Wrocuawia we XIXw. Naszkryflou.
Bou kedys jedyn Slonzok co uaziou we Glywicach do gimnazium i kery wydou w
1848 roku swoj zbior konskow(wierszow) , on tysz naszkryflou to po polsku.
Bouo mu Antoni Stabik i to je ta jego wersja abo jak kery chce tuplikowanie:
Gliwiczanki
Wiecie dobrze, gdzie Gliwice,
Co dzielnosciom sie wslawily,
Gdy mezatki i dziewice
Wroga z miasta wypedzily.
Warto spiewac o tym czynie,
By wiedzieli potomkowie,
Ize miasta ocalenie
Winni madrej, babskiej glowie.
Bo gdyby nie te dziewice,
Dawno zginely Gliwice.
Tak niewiasty sie wslawily
Jako dzielne amazonki,
Zony mezow ocalily,
Panny poszly na malzonki.
A Gliwice niespodziany
Wyratowal war jaglany
Antoni Stabik
Glywicke baby
Wiycie przeca, co glywicke
Baby sie niy bojom nic.
Kedys sie sebrauy wszycke
Coby wroga srogo bic.
Miasto Weinsberg, tukej godom,
Wele Glywic yntom srogom.
Kery niyzno dugyj wojny?
Trwaua ze czidziysci lot.
Babow pomog roz czyn zbrojny,
Co do Glywic cesta znod.
Baby sie tak pokozauy,
Aze dziobuy uciykauy.
Szwedy stoli pod muroma,
Chcieli z Glywic szace zwiysc.
Tak rombali armatoma,
Coby ludziom stracha wklysc.
W to gorke krupy, z nieba hic,
Wylouy baby, niy na pic.
Tak lou sie z nieba gorki glut
Na wroga z kozdyj strony.
Tyj bryji z krupow stou sie cud
I cofli sie „jerony”.
Pieronske Szwedy poszli weg.
A bou to siedymnosty wiek.
Odwaga babow z Glywic to
Pobioua armia wroga.
Pamiynto dzisiej jeszcze wto,
Jak Szwedy dali noga?!
Jaglanych krupow dziejow szpic
Naszkryfnou tak Martin Opitz.
Szwager
ze strony www.glywice.de.tf